Precies 2 maanden later....
Door: Maaike Ubels
Blijf op de hoogte en volg Maaike
28 December 2015 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Het heeft even mogen duren, maar hier komt na twee maanden dan een nieuwe blog. In het begin heb ik nog even gedacht dat ik het wel elke week vol zou houden om een blog te schrijven, maar sorry lieve lezers, dat is me niet gelukt. Ook is het me niet gelukt om alles te onthouden wat ik de afgelopen 2 maanden heb gedaan, maar jullie hebben wel veel op facebook kunnen lezen en zien denk ik.
Vandaag is het alweer 28 december en dat betekent dat ik nog maar iets meer dan een maand hier in Zuid-Afrika over heb. Heel veel mensen vragen aan mij of ik zin heb om naar huis te gaan. Mijn antwoord is dan ook dat ik totaal geen zin heb om dit prachtige land en de lieve mensen hier achter te laten, maar dat ik ook met een tevreden gevoel straks naar huis ga, ook omdat ik me gewoon ook ingesteld heb op 5 en halve maand Zuid-Afrika.
Maar boeiend, wat heb ik allemaal gedaan de afgelopen twee maanden? Ja.. Dat weet ik ook niet meer precies, maar ik zal een aantal dingen gaan vertellen die ik niet ben vergeten. Ik ben ergens ongeveer een ander half maand geleden naar Valley of Desolation geweest met Laila, Karst en Bradley. Dit is een heel mooi natuurgebied. Ik kan niet echt uitleggen hoe het eruit ziet, maar ik heb wel foto’s op facebook gezet, dus dat zal mijn verhaal wel verduidelijken. Toen we bij Valley of Desolation weggingen wilden we nog even een game park in rijden. Dit bleek achteraf een private game park te zijn, wat dus betekent dat je er alleen in mocht als je daar ergens verbleef in een hotel. Toen we daar achter kwamen, reden we al een uur rond daar. Toen we besloten terug te gaan, stond er ineens een neushoorn op onze weg. Niet verwacht, want de enige beesten die we tot toen toe hadden gezien in dat game park waren apen en schildpadden. Wij foto’s maken en toen onze weg maar vervolgen terug naar Port Elizabeth. Ik met mijn grote mond zeg nog: ‘Ik hoop niet dat we wat met de auto krijgen op dit afgelegen stuk met de neushoorns naast ons’, nog geen 2 km verder gebeurde het onverwachte, we kregen een klapband. We waren al over een wildrooster heen gekomen dus op zich vond ik het allemaal niet zo eng. Eén uur, veel zweet en wat belletjes verder hadden de jongens het voor elkaar gekregen om de band te verwisselen. We konden nu dus echt onze weg vervolgen. Ik had dus niet moeten weten dat er 20 meter verderop een neushoorn liep.. Maar goed, we leven nog.
Volgens mijn facebook heb ik daar tussen vrij weinig gedaan dus gaan we naar 20 november. Op 20 november was er een kerstfeest op stage. Dit hield in dat er allemaal praatjes werd gehouden over de werknemers en de kinderen kregen een certificaat als ze zich goed hadden gedragen en er werd een toneelstuk gedaan door de kinderen. De directrice ging een praatje houden over de werknemers en iedereen klapte heel vrolijk. Wat ik het ontroerende en mooie aan deze avond vond, is dat toen onze namen werden opgenoemd, de kinderen helemaal gingen klappen en gillen. Het was zeg maar het grootste applaus van de avond. Dit ontroerde me best wel en ik kreeg oprecht hoenervlees, omdat het ons nu wel duidelijk werd dat we wel echt wat voor de kinderen betekenen. Het was het vernoemen in mijn blog waard.
Die avond hadden we een 5 rand feestje (30 cent) en daar gaan we het verder niet over hebben..
Ik merk nu echt dat mijn geheugen werkelijk een zeef is, want ik weet niet meer wat ik daar tussen heb gedaan, maar ik ga maar over naar 9 december. Toen ben ik naar Kaapstad gevlogen om mijn ouders te zien. Ik vloog heel vroeg in een bijna privéjet, en zat naast een jongen waar ik de hele tijd mee heb gepraat. Het was heel gezellig dus de tijd vloog ook zo om. Eenmaal aangekomen in Kaapstad was het op zoek naar de afgesproken plek waar papa, mama en ik elkaar zouden zien. Het vliegveld is groot, maar wonder boven wonder hadden we elkaar binnen 5 minuten gevonden. Het weerzien was natuurlijk helemaal leuk! Ik vond het echt leuk dat ik ze weer bij me had! Die dag hebben we meteen een drukke dag gehad, want we zijn naar Waterfront gereden, hebben daar even gekeken en zijn toen richting Robbeneiland gegaan. Het was echt een heel indrukwekkend en interessant eiland met prachtig uitzicht op Kaapstad. Super leuk om dat meegemaakt te hebben. Na dat eiland hebben we nog ergens een drankje gedaan en zijn we richting het hotel gereden. Vanaf daar zijn we lopend richting een restaurant gegaan (Ja, ja, mama lopend in Zuid-Afrika). Heerlijk gegeten, taxi terug gepakt en in bed gedoken.
De volgende dag hebben we een hop on hop off tour gedaan door Kaapstad. Ik ben eigenlijk nooit zo van die bustours, maar hierdoor zagen we wel echt heel veel van Kaapstad. We zijn daar door één van de mooiste tuinen van de wereld gekomen, hebben een wijnroute gedaan (altijd goed), en zijn daarna nog naar een vogelpark gegaan. Daar heb ik de ontdekking gedaan dat de enge beschermde vogels die altijd voor bij ons in de tuin staan Spotted Dikkoppen heten. Mooie naam wel..
De volgende dag zijn we de tafelberg op gegaan. Het was een beetje bewolkt, maar dat maakte het ook wel weer mysterieus. Het was namelijk heel bizar dat de wolken er waren, maar ook binnen 2 seconden weer weg konden zijn. Gevalletje van.. ‘had je bij moeten zijn’…
Na de Tafelberg zijn we richting Swellendam gereden. Leuk dorpje, niet veel te doen, maar prima vertoeven daar. De volgende dag zijn we richting Oudsthoorn gereden. Daar zijn we naar een struisvogelrange geweest. Ik heb daar een baby struisvogel vastgehouden en op struisvogeleieren gestaan (had ik altijd al eens willen doen). Dat was echt leuk om te doen. Het blijkt dus dat het 360 dagen per jaar zonnig is in Oudsthoorn, dus je kunt wel raden wat papa, mama en ik daar hadden. REGEN.
De volgende dag zijn we naar de grotten geweest in Oudsthoorn. Die grotten waren echt bizar mooi. Volgens mij had ik nog nooit echt grotten gezien, alleen de grotten in Valkenburg maar die waren hier niet mee te vergelijken. Na de grotten zijn we naar een safaripark geweest. Daar hebben papa en mama hun eerste safari gehad. Meteen raak, want mama zag als eerste de nijlpaarden, daarnaast hebben ze een giraf en 2 of 3 neushoorns gezien. Lucky bastards.
Na Oudsthoorn hebben papa en mama mij gedropt in Port Elizabeth en zijn ze zelf naar Addo gegaan. Woensdag zijn ze bij me terug gekomen en heb ik ze Port Elizabeth maar even laten zien. We hebben de vrijdag een Townshiptour gedaan, lopend. Het was bloedheet, maar dit liet ook weer zien dat als het zo heet is, dat het niet te doen is in de ‘huisjes’ van die mensen. Het was dus weer heel indrukwekkend. Vrijdagavond moest ik weer afscheid nemen van mijn papa en mama, maar wetende dat ik ze over een paar weekjes weer zie, viel het afscheid gelukkig mee.
Nu komt het mooiste verhaal van deze blog: Nathalie en ik zijn op reis geweest. Goed voorbereid en wel bedacht zijn we onderweg gegaan naar het mooie East Londen. Vanuit daar zouden we verder gaan reizen om een week later terug te keren in Port Elizabeth. Mooie woorden, maar niks van waar. We zijn gearriveerd in East Londen, ten eerste was het super slecht weer, en ten tweede waren er wel 3 dingen te doen: een PRIVATE wild park (Ja, daar doe ik na de volgende keer niet meer aan), een cricket stadion en een museum. Toen hebben we maar besloten om een ander half uur bij een tankstation te staan om na te denken over wat we dan gingen doen. Het mooiste was nog dat we niet heel veel keuze hadden, omdat we heel veel al hadden gezien. We zagen dat maar als een compliment en met positieve gevoelens zijn we de volgende dag terug gekeerd naar Port Elizabeth.
Wel heb ik die week nog een uitje naar Jeffrey’s Bay gehad met Nathalie. Als we de wind weg denken was het heerlijk weer. Dinsdag ben ik met Iris naar Tsitsikamma gereden om Bradley en zijn vrienden op te halen (waarom zal ik hier maar niet neerzetten, hij wordt er thuis al te veel om gepest). De jongens en bijna Iris hebben nog gebungeejumpt. Het was dus wel een lekker dagje weg met heerlijk weer.
Toen was het alweer bijna vrijdag, eerste kerstdag. De vriendinnen van Laila waren donderdag aangekomen en de vrienden van Bradley gingen die dag weg. In de vroege ochtend gingen Karst, Manon, Nathalie en ik op boodschap om de nodige dingen voor het kerstontbijt en kerstdiner binnen te halen. We aten een rijstgerecht, maar de rijst was vergeten, maar voor de rest waren alle boodschappen binnen. We hebben dus een heerlijke kerstdag gehad met eten en drank, zoals het hoort. Tweede kerstdag hebben we niet gevierd. Beetje hangen in het zwembad, lunchen met Iris en Nathalie en ’s avonds pizza eten en op stap. Gisteren was het zondag, ook maar weer lunchen dus. Die avond onze vakantie afgesloten met uit eten gaan en dat was onze vakantie + ander halve maand daarvoor.
Na de afsluiting van de vakantie sluit ik dan ook maar deze blog af.
Slaaplekker en tot horensssssssssssss.
Vandaag is het alweer 28 december en dat betekent dat ik nog maar iets meer dan een maand hier in Zuid-Afrika over heb. Heel veel mensen vragen aan mij of ik zin heb om naar huis te gaan. Mijn antwoord is dan ook dat ik totaal geen zin heb om dit prachtige land en de lieve mensen hier achter te laten, maar dat ik ook met een tevreden gevoel straks naar huis ga, ook omdat ik me gewoon ook ingesteld heb op 5 en halve maand Zuid-Afrika.
Maar boeiend, wat heb ik allemaal gedaan de afgelopen twee maanden? Ja.. Dat weet ik ook niet meer precies, maar ik zal een aantal dingen gaan vertellen die ik niet ben vergeten. Ik ben ergens ongeveer een ander half maand geleden naar Valley of Desolation geweest met Laila, Karst en Bradley. Dit is een heel mooi natuurgebied. Ik kan niet echt uitleggen hoe het eruit ziet, maar ik heb wel foto’s op facebook gezet, dus dat zal mijn verhaal wel verduidelijken. Toen we bij Valley of Desolation weggingen wilden we nog even een game park in rijden. Dit bleek achteraf een private game park te zijn, wat dus betekent dat je er alleen in mocht als je daar ergens verbleef in een hotel. Toen we daar achter kwamen, reden we al een uur rond daar. Toen we besloten terug te gaan, stond er ineens een neushoorn op onze weg. Niet verwacht, want de enige beesten die we tot toen toe hadden gezien in dat game park waren apen en schildpadden. Wij foto’s maken en toen onze weg maar vervolgen terug naar Port Elizabeth. Ik met mijn grote mond zeg nog: ‘Ik hoop niet dat we wat met de auto krijgen op dit afgelegen stuk met de neushoorns naast ons’, nog geen 2 km verder gebeurde het onverwachte, we kregen een klapband. We waren al over een wildrooster heen gekomen dus op zich vond ik het allemaal niet zo eng. Eén uur, veel zweet en wat belletjes verder hadden de jongens het voor elkaar gekregen om de band te verwisselen. We konden nu dus echt onze weg vervolgen. Ik had dus niet moeten weten dat er 20 meter verderop een neushoorn liep.. Maar goed, we leven nog.
Volgens mijn facebook heb ik daar tussen vrij weinig gedaan dus gaan we naar 20 november. Op 20 november was er een kerstfeest op stage. Dit hield in dat er allemaal praatjes werd gehouden over de werknemers en de kinderen kregen een certificaat als ze zich goed hadden gedragen en er werd een toneelstuk gedaan door de kinderen. De directrice ging een praatje houden over de werknemers en iedereen klapte heel vrolijk. Wat ik het ontroerende en mooie aan deze avond vond, is dat toen onze namen werden opgenoemd, de kinderen helemaal gingen klappen en gillen. Het was zeg maar het grootste applaus van de avond. Dit ontroerde me best wel en ik kreeg oprecht hoenervlees, omdat het ons nu wel duidelijk werd dat we wel echt wat voor de kinderen betekenen. Het was het vernoemen in mijn blog waard.
Die avond hadden we een 5 rand feestje (30 cent) en daar gaan we het verder niet over hebben..
Ik merk nu echt dat mijn geheugen werkelijk een zeef is, want ik weet niet meer wat ik daar tussen heb gedaan, maar ik ga maar over naar 9 december. Toen ben ik naar Kaapstad gevlogen om mijn ouders te zien. Ik vloog heel vroeg in een bijna privéjet, en zat naast een jongen waar ik de hele tijd mee heb gepraat. Het was heel gezellig dus de tijd vloog ook zo om. Eenmaal aangekomen in Kaapstad was het op zoek naar de afgesproken plek waar papa, mama en ik elkaar zouden zien. Het vliegveld is groot, maar wonder boven wonder hadden we elkaar binnen 5 minuten gevonden. Het weerzien was natuurlijk helemaal leuk! Ik vond het echt leuk dat ik ze weer bij me had! Die dag hebben we meteen een drukke dag gehad, want we zijn naar Waterfront gereden, hebben daar even gekeken en zijn toen richting Robbeneiland gegaan. Het was echt een heel indrukwekkend en interessant eiland met prachtig uitzicht op Kaapstad. Super leuk om dat meegemaakt te hebben. Na dat eiland hebben we nog ergens een drankje gedaan en zijn we richting het hotel gereden. Vanaf daar zijn we lopend richting een restaurant gegaan (Ja, ja, mama lopend in Zuid-Afrika). Heerlijk gegeten, taxi terug gepakt en in bed gedoken.
De volgende dag hebben we een hop on hop off tour gedaan door Kaapstad. Ik ben eigenlijk nooit zo van die bustours, maar hierdoor zagen we wel echt heel veel van Kaapstad. We zijn daar door één van de mooiste tuinen van de wereld gekomen, hebben een wijnroute gedaan (altijd goed), en zijn daarna nog naar een vogelpark gegaan. Daar heb ik de ontdekking gedaan dat de enge beschermde vogels die altijd voor bij ons in de tuin staan Spotted Dikkoppen heten. Mooie naam wel..
De volgende dag zijn we de tafelberg op gegaan. Het was een beetje bewolkt, maar dat maakte het ook wel weer mysterieus. Het was namelijk heel bizar dat de wolken er waren, maar ook binnen 2 seconden weer weg konden zijn. Gevalletje van.. ‘had je bij moeten zijn’…
Na de Tafelberg zijn we richting Swellendam gereden. Leuk dorpje, niet veel te doen, maar prima vertoeven daar. De volgende dag zijn we richting Oudsthoorn gereden. Daar zijn we naar een struisvogelrange geweest. Ik heb daar een baby struisvogel vastgehouden en op struisvogeleieren gestaan (had ik altijd al eens willen doen). Dat was echt leuk om te doen. Het blijkt dus dat het 360 dagen per jaar zonnig is in Oudsthoorn, dus je kunt wel raden wat papa, mama en ik daar hadden. REGEN.
De volgende dag zijn we naar de grotten geweest in Oudsthoorn. Die grotten waren echt bizar mooi. Volgens mij had ik nog nooit echt grotten gezien, alleen de grotten in Valkenburg maar die waren hier niet mee te vergelijken. Na de grotten zijn we naar een safaripark geweest. Daar hebben papa en mama hun eerste safari gehad. Meteen raak, want mama zag als eerste de nijlpaarden, daarnaast hebben ze een giraf en 2 of 3 neushoorns gezien. Lucky bastards.
Na Oudsthoorn hebben papa en mama mij gedropt in Port Elizabeth en zijn ze zelf naar Addo gegaan. Woensdag zijn ze bij me terug gekomen en heb ik ze Port Elizabeth maar even laten zien. We hebben de vrijdag een Townshiptour gedaan, lopend. Het was bloedheet, maar dit liet ook weer zien dat als het zo heet is, dat het niet te doen is in de ‘huisjes’ van die mensen. Het was dus weer heel indrukwekkend. Vrijdagavond moest ik weer afscheid nemen van mijn papa en mama, maar wetende dat ik ze over een paar weekjes weer zie, viel het afscheid gelukkig mee.
Nu komt het mooiste verhaal van deze blog: Nathalie en ik zijn op reis geweest. Goed voorbereid en wel bedacht zijn we onderweg gegaan naar het mooie East Londen. Vanuit daar zouden we verder gaan reizen om een week later terug te keren in Port Elizabeth. Mooie woorden, maar niks van waar. We zijn gearriveerd in East Londen, ten eerste was het super slecht weer, en ten tweede waren er wel 3 dingen te doen: een PRIVATE wild park (Ja, daar doe ik na de volgende keer niet meer aan), een cricket stadion en een museum. Toen hebben we maar besloten om een ander half uur bij een tankstation te staan om na te denken over wat we dan gingen doen. Het mooiste was nog dat we niet heel veel keuze hadden, omdat we heel veel al hadden gezien. We zagen dat maar als een compliment en met positieve gevoelens zijn we de volgende dag terug gekeerd naar Port Elizabeth.
Wel heb ik die week nog een uitje naar Jeffrey’s Bay gehad met Nathalie. Als we de wind weg denken was het heerlijk weer. Dinsdag ben ik met Iris naar Tsitsikamma gereden om Bradley en zijn vrienden op te halen (waarom zal ik hier maar niet neerzetten, hij wordt er thuis al te veel om gepest). De jongens en bijna Iris hebben nog gebungeejumpt. Het was dus wel een lekker dagje weg met heerlijk weer.
Toen was het alweer bijna vrijdag, eerste kerstdag. De vriendinnen van Laila waren donderdag aangekomen en de vrienden van Bradley gingen die dag weg. In de vroege ochtend gingen Karst, Manon, Nathalie en ik op boodschap om de nodige dingen voor het kerstontbijt en kerstdiner binnen te halen. We aten een rijstgerecht, maar de rijst was vergeten, maar voor de rest waren alle boodschappen binnen. We hebben dus een heerlijke kerstdag gehad met eten en drank, zoals het hoort. Tweede kerstdag hebben we niet gevierd. Beetje hangen in het zwembad, lunchen met Iris en Nathalie en ’s avonds pizza eten en op stap. Gisteren was het zondag, ook maar weer lunchen dus. Die avond onze vakantie afgesloten met uit eten gaan en dat was onze vakantie + ander halve maand daarvoor.
Na de afsluiting van de vakantie sluit ik dan ook maar deze blog af.
Slaaplekker en tot horensssssssssssss.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
