Aangekomen in PE

Na al 2 weken te hebben genoten van dit prachtige land is het toch maar eens tijd om een blog te gaan schrijven. Na 2 weken reizen zijn we gisteren aangekomen in PE. De reis was van Johannesburg naar PE en we hebben dit met de auto gedaan. Dit lijkt misschien niet ver, omdat het één land is, maaar geloof mij, het is een super lang stuk.

Ik zal wel even vertellen over de reis en wat we allemaal gedaan, gezien, gehoord en dergelijke hebben. We kwamen maandag 17 augustus tegen een uur of 10 aan in Johannesburg. We hadden een beetje vertraging, maar dat maakte uiteindelijk niks meer uit. Meteen toen we uit de aankomsthal stapten kwamen zoveel mensen op ons af. Het was meteen van: 'Door wie wordt je opgehaald?" 'Kan ik je helpen'? Dit was meteen een heel ander beeld van Zuid Afrika dan wat je hoort in Nederland. Al was het vaak ook zeker zo dat ze uit waren op het geld wat je dan aan ze gaf. Uiteindelijk zagen we een vrouw die Nathalie op haar bordje had staan en dus gingen we met haar mee. We hebben die nacht in een hotel geslapen niet ver van het vliegveld vandaan. De volgende dag zijn we weer netjes door het transfer busje teruggebracht naar het vliegveld om daar op zoek te gaan naar onze autoverhuur bedrijf.

Toen kregen we dus de auto, en moest Nathalie links gaan rijden. Je zou denken dat het heel erg moeilijk is, maar dat valt best mee. Je went er zo gauw aan om links te rijden en ze pikte het ook vrij gauw op. De tweede dag, zijn we dus met de auto door Johannesburg naar de oud tante van Nathalie geweest. Daar hebben we ook een nacht geslapen. Hier ondekten we al dat Zuid Afrika echt een heel ander land is dan Nederland. In Zuid Afrika lopen mensen op de kruisingen om je wat te verkopen, terwijl je dat in Nederland nooit zou zien. Ik snap niet dat het de meeste tijd goed gaat met die mensen. Maar dat ter zijde, eenmaal aangekomen (na veel gedoe aangezien de tom tom een ander adres aan gaf), zijn we ook snel naar de shopping mall bij haar in de buurt gegaan. Daar even rond gekeken en later met Nathalie haar oud tante samen nog daar uit eten geweest. Wat overigens heel goedkoop is in Zuid-Afrika (zoals bijna alles).

De volgende dag begon onze reis naar het Krügerpark. We gingen slapen in het plaatsje Phalaborwa, en hier zat heel vlak bij een gate naar het Krügerpark. Daar begon onze reis, zo naïef als we waren, denken dat 6 uren rijden makkelijk te doen is in een dag. Dit viel ons zwaar tegen, en hebben daarna ook bedacht om niet meer 6 uren te gaan rijden. Onderweg naar het Krügerpark viel ineens heel veel op. De koeien, geiten, schapen en mensen lopen allemaal op de weg. Ze steken zomaar voor je neus over en je moet dus continu super alert zijn. Het is echt bizar om dat mee te maken. Op de snelweg zagen we ook vaak auto's met van die laadbakken, waar de mensen dan gewoon achterin zaten, zonder beveiliging of iets dergelijks. Echt, dit land is soms echt super bizar. Onderweg zagen we ook hoe mooi Zuid-Afrika is. Het is echt een super mooi en gevarieerd land, maar daarover straks meer. Rond een uur of 5 zijn we die dag aangekomen in Phalaborwa. Even koffers naar de auto en meteen naar het Krügerpark om de night safari te boeken en vragen hoe het zit met de eigen auto. Dit zou allemaal de volgende dag gaan gebeuren.

Dus de volgende dag, vroeg ontbijten en meteen richting het Krügerpark. Eerst zijn we zelf gaan rijden. We hebben eerst een anderhalf uur gereden en toen zijn we even gestopt met rijden. We zijn ook even uitgestapt. Toen we verder reden zagen we in de brochure dat je niet zomaar mocht uitstappen in het Krügerpark, want die dieren kunnen je zo in de gaten hebben en probeer dan nog maar eens weg te komen. Dus dit hebben we hierna ook niet meer gedaan. Na anderhalf uur zagen we eindelijk onze eerste dieren, en ook nog meteen één van de big 5 (We hebben we eerder dieren gezien, maar die waren er zoveel dat we die niet hebben meegeteld). We zagen buffels, maar ook echt een hele groep buffels bij elkaar aan het water. Super grote beesten zijn dat. Daarna zijn we een stukje verder gereden en ja hoor, na 2 minuten zagen we een waterbok (volgens mij). Maar wij vonden het al zo raar dat iedereen daarvoor zou stoppen, tot we iets in het water zagen bewegen. We wilden bijna wegrijden, maar toen ineens zagen we de nijlpaarden. Die beesten zijn echt zo gevaarlijk, maar ook zo indrukwekkend.
Veel later zagen we ook eindelijk de olifant. Ze staken de weg over en dergelijke, en Nathalie had de auto al bijna automatisch in de achteruit voor als ze onze kant op zouden komen. Aangezien we al een paar olifanten hadden gezien, dachten we bij de laatste olifant dat we die wel konden overslaan met een foto maken. HIj maakte nog niet echt aanstalten om de weg op te gaan, maar blijkbaar moet je als auto altijd wachten tot de olifant is overgestoken. Dit hebben we geweten, want we reden langzaam langs de olifant, maar de olifant kwam ineens heel boos op ons afstormen. Toen hebben we maar besloten om het gas keihard in te drukken en te maken dat we weg kwamen. We zijn er zonder kleerscheuren uit gekomen.

'S avonds hadden we de nightsafari. Dit was heel gaaf, maar ook heel koud. Hier hebben we nog de giraffe, zebra en hyena's gezien.

De volgende dag zijn we naar Nelspruit gereden. Hier zijn we naar een informatiebalie geweest en die heeft voor ons een hotel geregeld. Nou we zaten in een prachtige lodge. Het was bijna jammer dat we er maar één nacht bleven. Het stadje op zich was ook heel leuk. Het leek wel alsof het bijna kerst was met alle lichtjes en dergelijke. We hebben toen lekker gegeten bij een Italiaans restaurant en daarna nog even gaan skypen, en toen lekker gaan slapen. De volgende dag zijn we doorgereden naar Swaziland.

Swaziland was voor mij de moeite niet waard, of we zaten op hele verkeerde plekjes. In Swaziland heb ik ook echt een zware dag gehad. Ik had die dag echt heimwee naar Nederland, waar alles zo perfect is en alles zo goed geregeld en dat je altijd weet dat je goed terecht komt als je ergens heen gaat. Hier rijd je met de deuren op slot, de ramen dicht en niet te veel stil staan. Dat was voor mij gewoon even allemaal te bizar op één dag, waar nog bij kwam dat het plaatsje niet leuk was, waardoor ik echt eventjes voor één dag terug verlangde naar Nederland.

De grensovergang van Zuid Afrika naar Swaziland en andersom ging best wel flexibel. We wisten soms even niet waar we heen moesten, maar we werden weer (zoals altijd in Zuid Afrika) prima geholpen. In Swaziland merkten we wat voor indruk 'white people' maken op 'Black people'. De Afrikanen willen meteen met je trouwen en zijn meteen verliefd op je. Dat is wel bizar om mee te maken. Nathalie had het in Swaziland en ik had het in St. Lucia.

De dag na Swaziland zijn we richting St. Lucia gereden. Wat een super leuk dorpje was dat en wat een tegenstelling met Swaziland. Ik moest wel lachen, want toen we het dorpje binnenreden, stond er een groot bord met: 'Beware of hippo's in dark'. Die nijlpaarden lopen daar dus gewoon over de weg. Heel bizar. We hebben al snel besloten dat we 2 nachten in St. Lucia wilden blijven, omdat er genoeg te doen was. We wilden de volgende dag Whale Whatching gaan doen op de Indische Oceaan en we wilden een bootsafari doen met nijlpaarden en krokodillen. Whale whatching was echt super gaaf, je gaat op een best klein bootje op een hele wilde zee (de zee was echt heel wild, want ze wilden al bijna niet meer door varen) en ziet echt veel en grote walvissen. Je ziet de wildheid van de zee ook wel op mn filmpjes terug.

Eenmaal helemaal weer nat teruggekomen van de zee, werden we weer terug gependeld van Richards Bay naar St. Lucia en eigenlijk vrij snel daarna gingen we op bootsafari. Op de bootsafari zagen we nijlpaarden en krokodillen van heel dichtbij. Die beesten zijn zo gevaarlijk. Als ze zat van je zijn kunnen ze zo een lek in je boot bijten. En als je in het water beland kunnen ze je echt kapot bijten. Heel bizarre en indrukwekkende dieren.

In St. Lucia hebben we ook de eerste Nederlanders gespot. We hebben een lekker avondje was gedronken met ze, en zij hebben ons nog een leuk plekje net boven Durban verteld. Daar zouden we dus na St. Lucia heen gaan.

Zo gezegd, zo gedaan, wij gingen verder naar Ballito. Ballito is een hele grote villa wijk aan zee, en mochten wij nou net geluk hebben dat we in een villa guesthouse terecht kwamen, met hele lieve mensen, en een prachtig uitzicht over zee.

Na Ballito zijn we richting Ushaka Marine World gegaan. Dit is een soort van pretpark/dolfinarium/waterpark in Durban. Hier zijn we een aantal uurtjes geweest. We hebben een dolfijnenshow gezien en we zijn door een riviertje met zo'n rubberbootje gegaan en we hebben allerlei vissen gezien bij het aquarium. We wilden eerst ook met dolfijnen zwemmen en met haaien zwemmen, alleen dolfijnen zwemmen was die dag niet mogelijk en haaien zwemmen was in een toeristische zwembad, wat ons minder spectaculair leek. We hebben dit dus maar niet gedaan. Die nacht zijn we gaan slapen in Illovo Beach. Weer met uitzicht op zee, dus dat was super leuk! We zijn toen nog, zoals elke dag, uiteten geweest en daarna lekker vroeg gaan slapen.

Na Illovo Beach zijn we naar Port St. Johns gegaan. Dit plekje heeft een prachtige natuur, maar het centrumpje van dit plaatsje was echt heel apart. Het was er vies, een mierennest van mensen, het stonk er, en als klapper op de vuurpijl liepen er mensen met LEVENDE kippen in plastic tasjes. Ik vond het zo bizar, maar ook wel weer interessant om het mee te maken. We waren alleen bijna als enige blank, dus we moesten soms wel een beetje beter opletten aangezien we van alle kanten werden aangesproken en van alle kanten werd getoeterd. In Port St. Johns hebben we 's avonds dus maar bij het hotel gegeten en daarna hebben we gezellig drankjes gedaan met de eigenares van het hotel, en 2 andere gasten. Het was super gezellig, en uiteindelijk heeft één van die andere gasten ons avondeten en drinken betaald. Ik vond dat veel te gek, maar hij deed het al voordat we er ook maar iets over konden zeggen. Nouja, dan ga ik niet klagen.

Na Port St. Johns gingen we naar Coffeebay. We reden daar en het waren alleen maar onverharde wegen en er was niks aan, behalve de prachtige natuur. We hebben toen maar besloten om verder te gaan rijden naar Port Elizabeth en dan ergens een hotel zoeken langs de snelweg en dan de volgende dag doorrijden naar Port Elizabeth. Zo gezegd, zo gedaan. We zijn alleen uiteindelijk in East Londen uit gekomen. Hier hebben we geslapen in een prachtige lodge met mooi uitzicht.

En toen was het ineens gisteren. Op naar Port Elizabeth. Ik was heel erg benieuwd waar we terecht zouden komen. Nou, Port Elizabeth is zoveel groter dan ik dacht. Het ligt aan zee en is echt een leuk plaatsje. Uiteindelijk kwamen we bij ons huis. Ons huis is echt een prima huis, maar we hadden meteen haast, want we gingen snel boodschappen doen met onze huisgenootjes, en daarna meteen door naar een rugby wedstrijd in het WK Stadion van Port Elizabeth. Na de rugby wedstrijd zijn we meteen door gegaan naar een ander huis van Khaya en daar hebben we gebraaid en gedronken. Dus pas vannacht kwamen we weer hier, en nu vandaag maar even lekker alles uitpakken en rustig aan doen. Ik ga het hier wel naar mn zin hebben, alleen mag het weer nog wel wat beter worden.


De reis is echt een aanrader voor alle mensen, je ziet zoveel verschillen. Boven in Zuid Afrika heb je veel dorre landschappen, maar hoe verder je naar beneden rijdt, hoe groener het wordt. De temperatuur is verschillend. Boven is het warm en in Port Elizabeth is het koud. De wegen zijn verschillend. Je hebt hele goede snelwegen, maar je hebt ook veel wegen met gaten en dergelijke. Het is gewoon echt een aanrader om het te bekijken, want ik heb er in ieder geval veel van geleerd.


Dat was het dan voor dit keer, de volgende keer zal het verslag wel wat korter zijn, aangezien ik dan niet zulke grote reizen meer heb meegemaakt.
En voor jullie allemaal daar, succes alvast met school, werk en alle andere dingen, ik ga hier wel lekker genieten!!


Liefs Maaike.